City Hoppa
Door: Elise Vonk
Blijf op de hoogte en volg Samuel en Caleb
09 Januari 2009 | Kenia, Nairobi
In het begin gingen we steeds met de taxi, ook vanwege het veiligheidsgevoel. Nu we steeds meer ingeburgerd raken: wilden we met het openbaar vervoer naar de stadskern van Nairobi. We hadden de keuze uit de Matatu of de City Hoppa. De Matatu’s zijn hele kleine busjes, opvallend beschilderd met ofwel religieuze ofwel obscene teksten. Ze rijden af & aan en worden volgestouwd met mensen door een ‘propper’. De muziek staat gewelddadig hard en sommige hebben zelfs een grote flatscreen in hun busje. Ze doen écht alles om klanten te trekken. De chauffeurs van de Matatu’s zijn meestal redelijk opgefokt; in de berm of aan de verkeerde kant van de weg rijden, inhalen in een bocht… Het maakt ze allemaal niets uit. Ons leven is ons lief, dus geen Matatu voor ons. Het werd de City Hoppa, vergelijkbaar met onze stadbussen maar toch anders…We denken dat de jaarlijkse keuring hier is afgeschaft, want de bus rammelde zo dat we bang waren dat de onderdelen los zouden trillen tijdens de rit naar de stad. Daarnaast zijn de zitplaatsen krap, is er geen ruimte voor extra bagage, het gangpad smal en de entree tevens de uitgang.
Frank had helemaal geen zin om het openbaar vervoer te testen. De taxi is prima, vindt hij. Maar hij start volgende week met werken en kan dan niet meer controleren wat ik doe. Hij kent me goed genoeg om te weten dat wat ik in mijn kop, ook in mijn ….heb. Om die reden zette hij zijn tegenzin opzij en ging met mij mee. Maar goed ook, want ik zou al meteen de verkeerde richting opgegaan zijn (mijn richtingsgevoel is dramatisch). Het duurde een tijdje voordat er een City Hoppa voorbij kwam met vrije plekken. Helaas alleen nog maar achterin. In Kenia is tijd ook geld en de chauffeur vertrok voordat we zaten. Ik kwam bijna terecht op de schoot van een medepassagier, maar gelukkig was Samuël daarna de arm van deze man aan het aaien. Dus alles weer goed. Frank wist niet waar hij zijn benen moest laten en de Buggy vormde een extra handicap. Ook het gangpad vormde geen optie, want er moest een kauwgomverkoper door. Net achter ons wilde een passagier natuurlijk zijn kauwgom afnemen…
De tocht duurde een half uur. Met z’n 3-en op elkaar gepakt (bankje voor drie personen) bij 30 – 35 graden; Whitney Houston schalde heel erg hard in onze oren omdat de box achter in de bus zit en de muziek voorin ook hoorbaar moet zijn. Ik zeg; ‘City Hoppa, een unieke ervaring voor maar € 0, 20’. 75x City Hoppa is net zo duur als één taxirit en daar beleef ik lang niet zoveel lol aan. Dus als het even kan, ga ik voortaan met de City Hoppa. En Frank?! Hij had deze tocht achteraf niet willen missen; toen we uitstapten, liepen we zo tegen een ‘krantenkiosk’ aan waar ze de Telegraaf en Elsevier verkochten. Voor het eerst sinds vier weken weer Nederlands nieuws. Alles vergeten en vergeven. Zo simpel…
Frank had helemaal geen zin om het openbaar vervoer te testen. De taxi is prima, vindt hij. Maar hij start volgende week met werken en kan dan niet meer controleren wat ik doe. Hij kent me goed genoeg om te weten dat wat ik in mijn kop, ook in mijn ….heb. Om die reden zette hij zijn tegenzin opzij en ging met mij mee. Maar goed ook, want ik zou al meteen de verkeerde richting opgegaan zijn (mijn richtingsgevoel is dramatisch). Het duurde een tijdje voordat er een City Hoppa voorbij kwam met vrije plekken. Helaas alleen nog maar achterin. In Kenia is tijd ook geld en de chauffeur vertrok voordat we zaten. Ik kwam bijna terecht op de schoot van een medepassagier, maar gelukkig was Samuël daarna de arm van deze man aan het aaien. Dus alles weer goed. Frank wist niet waar hij zijn benen moest laten en de Buggy vormde een extra handicap. Ook het gangpad vormde geen optie, want er moest een kauwgomverkoper door. Net achter ons wilde een passagier natuurlijk zijn kauwgom afnemen…
De tocht duurde een half uur. Met z’n 3-en op elkaar gepakt (bankje voor drie personen) bij 30 – 35 graden; Whitney Houston schalde heel erg hard in onze oren omdat de box achter in de bus zit en de muziek voorin ook hoorbaar moet zijn. Ik zeg; ‘City Hoppa, een unieke ervaring voor maar € 0, 20’. 75x City Hoppa is net zo duur als één taxirit en daar beleef ik lang niet zoveel lol aan. Dus als het even kan, ga ik voortaan met de City Hoppa. En Frank?! Hij had deze tocht achteraf niet willen missen; toen we uitstapten, liepen we zo tegen een ‘krantenkiosk’ aan waar ze de Telegraaf en Elsevier verkochten. Voor het eerst sinds vier weken weer Nederlands nieuws. Alles vergeten en vergeven. Zo simpel…
-
09 Januari 2009 - 18:59
Marcel En Ellen:
Hoi,
Leuk verhaal, hoor!
Hoppa doet zijn naam wel eer aan zeg! Wat een luxe dan toch in ons kikkerlandje, hè? Wel slim van Frank om eens mee 'voor' te reizen met jullie; kost even tijd maar minder tijd waarschijnlijk dan dat hij jullie de volgende keer ergens 'ik weet niet waar'vandaan moet halen.Veel plezier met de Nederlandse sneeuwpretverhalen in de Telegraaf (of is deze inmiddels 3 weken oud?)
Groeten van Marcel, Ellen en kids. -
09 Januari 2009 - 20:19
Papa:
Als Frank volgende week gaat werken en jij Elise neemt 2 maal per dag de Hoppa City dan hou je genoeg geld over om met Samuel tegaan shoppen en je maakt van alles mee.
Het gaat er toch wel een beetje anders aan toe als hier, maar ik begrijp eruit je vind het wel leuk en dat is het voornaamste.
Er was te weinig ruimte om een foto of enkele foto,s van dit ritje te maken ????
Groetjes en liefs uit Wychen en natuurlijk ook van mama. -
09 Januari 2009 - 20:28
Ernst:
wat een geweldig verhaal... ik vraag me dan ook af wat al die medepassagiers moeten hebben gedacht van die buggy.... een soort van ufo in de unidentified driving object waar jullie inzaten, haha. tof! geniet lekker verder, wij klimmen morgen de nog altijd besneeuwde pietersberg weer een keer op! lekker weekend en succes volgende week met werken frank!
-
10 Januari 2009 - 09:16
Bas & Gerdy:
Respect! Het OV uitproberen in Kenia, daar moet je wel lef voor hebben! Bas zijn legendarische woorden zijn; Met de V is niets mis maar het is de O die zo vervelend is. De geur trotseren van een heleboel mensen opgepakt in een kleine ruimte rond de 30 graden vind ik dan weer extreem bewonderenswaardig. Zo te lezen is Frank er niet echt rouwig om dat hij jullie Hoppa ritjes niet meer hoeft te vergezellen. Veel plezier daar, wij gaan vanmiddag eens kijken of we nog een rondje kunnen schaatsen.
X -
10 Januari 2009 - 12:46
Serva:
Hoi,
Jullie beschrijven het leven in Kenia hartstikke leuk en je zou er inderdaad een boek gemakkelijk mee vol krijgen. Het zou misschien wel een bestseller worden vooral als je er wat foto's bijzet van Samuel. Echt een schatje. Trouwens Elise, je hoeft echt niet bang te zijn dat je je gaat vervelen als Frank is werken want zo'n kleintje van anderhalf vreet veel energie en als hij dan naar school gaat kun jij aan het zwembad nieuwe energie opdoen. Heel veel plezier weer vanuit Wijchen waar het ijs- en ijskoud is! -
10 Januari 2009 - 19:10
Jan En Tineke Derks:
Hallo Elise, Frank en Samuel.
Wat een gedoe met die busjes, lijkt een beetje op Turkije met de dolmus, dat zijn ook van die minibusjes en ze rijden daar ook als gekken. Op dit moment hebben we lekker Senna. Mamma en pappa hadden een etentje in Oss. Net met hem wezen wandelen Brrrrr. Het is hier stervens koud.
Nu ligt hij lekker op de bank, mag niet weten we, maar jullie kunnen hem er toch niet afsturen en hij vindt het heeeeeeerlijk, lekker puh!!!!!
Genieten jullie maar lekker van de warmte, maar wij kunnen lekker schaatsen.
Zo ik ga weer gauw bij Senna op de bank zitten.
Knuffel voor Samuel.
Groeten Jan en Tineke -
10 Januari 2009 - 20:47
Lilian:
Goed bezig met 'inburgeren', lees ik :-); heel goed! Wij maken hier een unieke winter mee. Zonnestralende dagen, koude en ijs. Schaatsweer dus! Even anders dan jullie warme zomerdagen daar. Blijf genieten! Groetjes, Lilian -
10 Januari 2009 - 22:20
Mariken:
hahahaha.....joh?..is jouw richtingsgevoel dramatisch????? :-D
Gelukkig kent Franky je al langer dan vandaag......tjonge jonge waar moet dat heen als de man straks aant werk is!? hahaha!
Ik ben t helemaal eens met papa Piet: hoogste tijd voor nieuwe foto's!!! ...van mn kleine prins graag!
En Frank heel veel succes met je nieuwe start! en plezier vooral!
al mn liefs xx
-
11 Januari 2009 - 19:24
Mark/heidi/bruun:
en wat leer je hier van Vonk....? altijd naar je vent luisteren :-)
we lezen jullie updates met erg veel plezier. vandaag fiduciair borrel gehad. Groeten van iedereen!
Frenkie, veel succes met je eerste werkdag morgen!
dikke kus van ons -
11 Januari 2009 - 21:35
Froke Alex Quinten:
Hallo paps en mams!
Na onze trip nu weer terug in zuid afrika en de 1e keer dat we jullie site zien!! Zit hier met kippevel en dikke tranen, zo prachtig en voor ons zo veel herkenning! Fantastisch om het allemaal zo te kunnen volgen. We hebben in de afgelopen weken vel aan jullie 3tjes gedacht, top om nu de beelden te zien:)Geniet, geniet geniet!xx Fro alex Quinten -
12 Januari 2009 - 10:38
Mechteld:
Hoi hoi,
Kan me nog een dropping in de Ardennen herrinneren waar met het richtingsgevoel van ons dames toch niet veel mis was en de mannen toch echt uren later aankwamen, en dat was in het donkere bos, maar goed misschien kan je dat nog een keer tegen Frank vertellen en dan komt het vast wel goed Vonkie!
Kussen. Mechteld
-
12 Januari 2009 - 13:07
Ed Verheyen:
Lieve mensen!!
Afgelopen weekend hoorden we van Annie en Piet over deze weblog. Ik dacht 'even kijken hoe het hen vergaat'. Met als resultaat dat ik al jullie mooie en bijzondere verhalen heb gelezen, de geweldig indrukwekkende en alleszeggende foto's en filmpjes heb bekeken en genier van het geluk wat afstraalt van het geheel. Ik ben erg onder de indruk van het hele proces. Vooral jullie wederzijdse kennismaking en het verloop van 'het krijgen van een band'.
Samuel heeft maar geluk, dat hij bij jullie mag zijn. Maar het straalt van zijn snuutje af: ook jullie hebben heel veel geluk. Wat een ontzettend leuk mannetje!
Ik ga snel link van jullie weblog naar huis sturen. Nanneke zal net zo onder de indruk zijn.
Voor nu: proficiat met jullie mannetje! Een mooie en gelukkige toekomst voor jullie drietjes! Hopelijk dat we een keer kennis maken met hem, in Wijchen bij opa en oma.
Enne... voor de korte nachten: ik gebruik al 7 jaar anti-wallen creme. Werkt geweldig :) !!
Liefs, Edward Verheyen
xx -
12 Januari 2009 - 19:07
Marieke:
Dag lieve alledrie,
Wat een geweldig verhaal, ik zie het al helemaal voor me!!!!
Ik ben wel jaloers op jullie het is daar lekker warm! hier is het schaats weer veel te koud!! Wat is Samuel toch een mooi ventje, wij zijn helemaal verliefd!!
Frank succes met je werk,
Liefs Marieke, Henri en Gijs
-
12 Januari 2009 - 19:47
Elise Janszen:
he mensen,
Wat een geweldig verhaal.
Leuke dingen maak je zo mee.Dit vergeten jullie nooit meer hahah.
Wij hebben gisteren heerlijk geschaatst met zijn allen. Perry heeft erg genoten. Tot gauw weer.
Groetjes fam janszen -
12 Januari 2009 - 21:58
Noor:
Lieve Elise en Frank,
Ik had vandaag Lieke aan de tel en zij gaf mij deze weblog om een beetje mee te kijken hoe het gaat daar met jullie. Want ik had al van haar gehoord van jullie avontuur! Helemaal geweldig!!
Wat enorm SUPER bijzonder om jullie te zien met jullie zoon! (traantje wegpinken..)Gefeliciteerd mag ik wel zeggen: wat een schatje!!
En wat leuk dat je ziet aan de foto's en filmpjes dat jullie steeds meer aan elkaar wennen. Hoe voelt het nu? Heb je al echt het gevoel dat hij van jullie is en over een paar mnd mee terug gaat: spannend. Ik zou graag in Kenia langs willen komen, maar helaas, dan kom ik wel in Utr langs. Dan kan hij met Wouter en Thomas een keer spelen?!
Ik blijf jullie nog wel een beetje volgen.
Heel veel plezier.
Liefs Noor (ex trainer Medicort Elise..als je het nog even niet wist...hihi)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
