Feest! Samuël wordt 2 jaar

De dag begint al miraculeus; we moeten je om 7.15 uur wakker maken. Je ligt nog heerlijk te snurken als wij, je vader en moeder, in een heuse polonaise je kamer op marcheren. Opgetogen als we zijn, beginnen we uit volle borst voor je te zingen. Tja, daar word je wel wakker van. Je schrikt ook (niet zo gek), dat zien we aan je ogen… Maar al snel begin je te lachen, je ziet de humor er wel van in…

In de woonkamer hangen ballonnen. Dat vind je prachtig, want je zegt ‘moooooiii!’. We moeten ze allemaal even een ‘hengst’ geven. Daarna gaan we aan tafel zitten met cadeaus uit Nederland voor ontbijt. Wat een verwennerij. Je snapt er niets van… van de opwinding krijg je geen hap meer door je keel. Hoe gaat het gezegde ook al weer ; zeg maar nee want je bent al twee?! Heel beleefd, maar gedecideerd zeg je ‘Nee, nee’ en je schuift de bord opzij.

Papa en mama brengen je samen naar school. Het ziet er wat belachelijk uit, want de één staat te filmen en de ander is aan het fotograferen. Alsof we al niet te laat zijn… De juffrouw vindt het voor deze keer niet zo erg. Ze weet dat je jarig bent en je krijgt bij binnenkomst een prachtige verjaardagsmuts. Je moeder heeft traktaties gemaakt voor je klasgenootjes. Een appel met twee oren van spekjes, wat stelt dat nu voor. Och ja, volgend jaar beter! Als we je ophalen van school, ben je moe maar voldaan. Reuze trots houd je de mooie feestmuts op totdat je naar bed gaat.

Na het middagdutje staat alles in de tuin gereed. Klaar voor het kinderfeestje. Papa voert je je eerste biertje (Tusker). De zon schijnt. We verheugen ons op onze eerste pool-party! De opblaaskrokodil ligt al te wachten in het water. Met de komst van de eerste vriendjes, vallen ook de eerste druppels uit de lucht. We maken ons niet druk, want het is vast een wolkje dat overwaait. Als al je vriendjes er zijn (Maliek, Ruth, Eva, Matthew, Zoë, Santiago, Ilja, Gossen , Eileen en Barry) snijden we de taart aan. Die twee kaarsjes worden –tig keer uitgeblazen, want dat vinden al je vriendjes leuk om te doen. Er wordt luidkeels voor je gezongen in het Nederlands en Engels. Je mond valt open van verbazing, alsof je denkt ‘voor mij’?? Het uitpakken van cadeautjes valt nog niet mee, want je krijgt veel hulp aangeboden van je vriendjes. Maar óf je wilt het zelf doen, óf je bent bang dat ze die mooie spullen van je afpakken. Je piept er in ieder geval wel wat bij…

Het regent steeds harder en harder. Jij en je vriendjes vinden het schitterend; lekker springen in de regen of (paal)dansen rondom de parasol. Je volwassen vrienden vinden het eerst nog wel grappig, maar als blijkt dat het wel een hele grote wolkenbreuk is (zo veel water hebben we hier zelden of ooit gezien), rennen we één voor één naar ons appartement… Kletsnat en koud. Het is niet meer opgehouden met regenen. In ons appartement gaat het feestje gewoon verder, al staan de meeste drankjes nog in de tuin in de regen. De ballen van Frank met satésaus maken veel goed. Gelukkig! Rond 19.00 uur is alles rustig in huize Baggermans-Vonk. Als we aan het opruimen zijn, zien we her en der wat klodders satésaus op de off-white bank (dat gaat de verhuurder niet leuk vinden). Het feestvarken is doodop en slaapt sinds lange tijd de hele nacht door!

De volgende ochtend, als we aan de tuinman vertellen hoe het feestje is verlopen, relativeert hij de boel direct. Zo’n enorme regenbui is een hele grote zegen van Boven. En, hij heeft gelijk; het was een verjaardag om nooit te vergeten…

PS: bedankt voor de lieve cadeaus, sms-en en mailtjes. We hebben begrepen dat er ook kaarten onderweg zijn, maar die hebben we nog niet ontvangen.