Kerngezond

We dachten het zelf ook al, maar onze zoon is kerngezond. Het is fijn om dat van een dokter te horen. Weer een stapje verder op de goede weg!

Voor Samuël was het vandaag één grote ontdekkingsreis. De autoreis duurde een uur voordat we bij het ziekenhuis (speciaal voor kinderen) aan kwamen. Hij heeft rustig naar buiten zitten kijken totdat hij in slaap viel. Ik voelde me echt op en top moeder op dat moment. Het is heerlijk om zo’n ontspannen hoopje mens tegen je aan te hebben liggen. In het ziekenhuis aangekomen, begrepen we de procedure niet helemaal. Logischerwijs gingen we ons melden bij de receptie (met een lange rij), maar we hadden eerst een ‘nummertje moeten trekken’. Daarna moesten we langs een verpleegsterpost, dan pas naar de dokter en tot slot naar de kassa. Het duurde een hele tijd voordat we de juiste papieren hadden. Samuël vond het allemaal prachtig om ouders en kinderen te bekijken. De aanwezigen vonden ons ook heel interessant: twee, grote blanke mensen met een zwart kindje (rara, hoe kan dat?!).

Op de terugreis waren we ook heel trots. Samuël heeft zijn eerste liedje ‘gezongen’. En hij is een beetje ‘op’ Frank: hij geeft hem de hele tijd kusjes. Dat is zo ontzettend schattig.

We zijn net thuis en hebben inkopen gedaan. Nooit geweten dat er zoveel spullen voor kinderen zijn. Al die keuzes. Moeilijk! En vanaf morgen is het echt zover: samen lachen, spelen, troosten, eten geven, luiers verschonen etc. De meesten van jullie draaien er hun handen niet meer voor om, maar wij gaan weer een nieuwe fase in.

Tot morgen!