Een gewaarschuwd mens...
Door: Elise Vonk
Blijf op de hoogte en volg Samuel en Caleb
11 December 2012 | Kenia, Nairobi
Een brief van de Nederlandse School over verscherpte veiligheidsmaatregelen vanwege de verkiezingen op 4 maart 2013; een bijeenkomst waarin gewaarschuwd werd voor extra gevaar voor overvallen in december en alle emoties die in de lucht hingen toen ik afgelopen week, per ongeluk, op een bijeenkomst van de politieke partij ODM belandde (later ook nog op TV -> zie foto’s), maken dat ik het onderstaande verhaal nu wel wil delen:
‘Zomer 2006: Bevend luister ik voor de derde keer het bericht op de voicemail van mijn werk af; een vrouw huilt en vertelt dat haar broer vermoord is in Kenia. Ik kan niet geloven wat ik hoor. Het gaat om een Nederlandse designer die we drie weken hadden ‘uitgezonden’ naar Kenia om aan een opdracht van een lokale, sociaal ondernemer in Nairobi te werken. Deze designer werd in koele bloede neergeschoten.; verkeerde persoon, verkeerde moment, verkeerde plaats. Ik/we ben/zijn kapot van dit afschuwelijke nieuws, meer dan geraakt door dit zinloze geweld en vragen ons een tijd lang af of we nog wel verder willen met onze stichting.
November 2008: Daar sta ik dan met mijn neus tegen de muur in een afgelegen schuur. Pistool op mijn hoofd. Een hysterische, zwarte man schreeuwt tegen me. Ik heb geen idee waarom hij zo over de toeren, zo gewelddadig is. Mijn hart klopt in mijn keel, maar ik houd mijn hoofd koel. Daarom laat hij me gaan en daarom loopt het goed met me af. Gelukkig maakt dit rollenspel deel uit van een veiligheidstraining. Het is het afscheidscadeau van mijn werkgever om me goed voor te bereiden op ons verblijf in Nairobi, beter bekend als ‘Nairobbery’.
December 2008: Verwachtingsvol en opgewonden vertrekken we naar Kenia vanwege de adoptie van onze eerste zoon Samuël. In parallel ook onzekere, angstige gevoelens over ons verblijf in Nairobi. Gelukkig bracht Pastor Ian ons naar zijn ‘veilige haven’ waar we 6 weken logeren. Overal zien we hoge muren, elektrische beveiliging, pikkeldraad, grote poorten, beveiligingsagenten en horen we ’s nachts honden agressief blaffen, toch valt de spanning van ons af en ebt de angst langzaam weg. Na zes weken breekt de tijd aan om onze vleugels uit te slaan en een eigen appartement met privacy voor de familie te betrekken. Omdat Frank hier werkt, bepaalt de werkgever waar we gaan wonen. Het wordt Lantana Thompson, een van de veiligste complexen in Nairobi.
April 2009: Groot is de schrik als we op een nacht bruut en gewapend overvallen worden in huis. Alles wijst erop dat het doorgestoken kaart is. Wat ben ik kwaad geweest op deze criminelen. Vanwege wederom het zinloze geweld. Maar ook omdat ze ons van onze onbevangenheid en onze dromen hebben bestolen. Mezelf nam ik ook het één en ander kwalijk; ondanks alle voorkennis had ik een schijnveiligheid om me heen gecreëerd. Hoe dom!
Juli 2011: Die aap moet van mijn schouder, want Samuel komt nu eenmaal uit Kenia. En er is ook nog die grote wens voor een tweede kindje. Ik wil niet langer dat die stomme overval alle mooie ervaringen en de mooie kanten van dit land overschaduwen. Want Kenia is nog zoveel meer! Dus ga ik in mijn eentje naar Kenia om mijn angst onder ogen te zien. Gelukkig voelt het direct vertrouwd en goed. Bij terugkomst in Nederland gaan de beslissingen snel...
December 2012: Tot nu toe voelt het heel goed. Toch kijk ik uit naar vrijdag as, 14 december, omdat we dan ingepland staan voor onze 2e rechtbankzitting. Als de rechters die dag werken en wij aan de beurt komen, betekent het dat we voor de verkiezingen thuis kunnen zijn. Dat vooruitzicht vind ik aantrekkelijk. Vooral ook omdat niemand weet hoe die verkiezingen zullen gaan verlopen...’
Waarom dit verhaal nu? Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Het is fijn om je veilig te voelen in een land, maar een beetje alert zijn in Nairobi/Kenia kan geen kwaad!
NB. Dat geldt overigens ook voor Nederland, begreep ik uit het nieuws van vorige week. Ik schaam me diep over het zinloze geweld op o.a. het Nederlandse voetbalveld…
-
11 December 2012 - 20:38
Astrid:
Wat een intense ervaringen, wordt er stil van ! Ik duim voor jullie mee.
Liefs as -
11 December 2012 - 22:09
Aad:
Lieverd
wat een open en eerlijk verhaal, diep uit je hart. goed om te delen en ook de angst!
hopelijk wordt vrijdag een hele goede dag met een goed resultaat. we keep the faith here en sturen jullie alle mogelijke energie (en ook richting de rechters!)
go for it!!
Aad -
16 December 2012 - 23:16
Marieke Van Dorst:
Lief gezinnetje,
Ik ben even stil van dit verhaal...
Ik hoop dat de rechtszitting is doorgegaan...
En dat jullie voor de verkiezingen terug zijn in
Nederland zodat jullie kunnen genieten in alle rust!
Ik wens jullie vast fijne dagen en een gezond liefdevol 2013
in Nederland met jullie mooie gezinnetje!
Liefs en een dikke kus van ons -
28 April 2013 - 19:33
Leentje Geeraerts:
Hallo,
Wij zijn een Belgisch koppel die een adoptie in Kenia overwegen...
In België staat de adoptie in Kenia nog in zijn kinderschoenen. Daarom zoek ik koppels die hun ervaringen in Kenia met ons op een open en eerlijke manier willen delen.
Kan ik via mail contact met jullie opnemen?
Alvast bedankt!
Leentje -
29 April 2013 - 20:26
Elise Vonk-Baggermans:
Hoi Leentje,
Ja, je kan op bovenstaand adres contact met me opnemen. Let wel: ieder koppel zijn eigen verhaal. En dat is niet jullie verhaal. Dus als je graag naar Kenia zou willen gaan, dan zou ik vooral je hart volgen! Groetjes, Elise
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley