Verjaardagswens
Door: Elise Vonk
Blijf op de hoogte en volg Samuel en Caleb
07 Februari 2009 | Kenia, Nairobi
Iedereen kent de zielige kindercampagnes van Nederlandse NGO´s* wel. Eerlijk gezegd, ben ik daar zelf wat ongevoelig voor geworden. Maar na mijn bezoek aan een eethuis voor Aidswezen iets buiten Nairobi, moet ik jullie toch het schrijnende verhaal van deze kleine, onschuldige mensjes vertellen:
Het ‘eethuis’ is er voor kleine kinderen waarvan de ouders overleden zijn aan HIV/Aids. Toen hun ouders overleden waren, namen familieleden zogenaamd de zorg over hun neefjes en nichtjes op zich. De werkelijkheid is heel wat minder mooi: de familieleden pikten het land van hun overleden broer of zus in. Ook haalden ze alle meubels/nuttige zaken uit het huis om er volgens hun eigen huis mee te vullen. Met het gevolg dat hun kleine neefjes en nichtjes aan hun lot achtergelaten werden in een leeg huis.
Het ‘eethuis’ is 7 jaar geleden opgericht door de moeder van Pastor Ian. ‘Mamma Ian’ is een oude, wijze maar zeer gepassioneerde vrouw. Zij is haar levenlang erg betrokken bij vrouwen en kinderen in rural areas*. In het eethuis krijgen de Aidswezen van maandag tot en met vrijdag één keer per dag eten. Altijd hetzelfde menu: Ugali. Dat is een dikke maispap, maar vult de buikjes. De pap wordt gemaakt door een aantal oma’s. Het zijn geen echte oma’s, maar vrijwilligers die zich het lot van deze kinderen aantrekken. Voor ongeveer € 10,- per dag/€50,- per week, krijgen 70 kinderen te eten. Ze hebben geen vaste sponsors. Mamma Ian betaalt het zelf en af en toe krijgt ze een donatie.
De allerkleinsten, die nog niet naar school kunnen, krijgen in het eethuis onderwijs. De school zorgt ervoor dat het gat om straks naar school te gaan niet te groot wordt, maar ook dat de kleintjes niet alleen achterblijven in een leeg huis. Daarnaast houden de oma’s de gezondheid van de kinderen in de gaten, zodat ze op tijd naar de dokter gaan of de juiste medicatie krijgen. Een aantal kinderen is besmet met HIV/Aids, anderen lopen ziektes op vanwege de slechte hygiëne. Zo liet ‘Mamma Ian’ me de benen van een aantal kinderen zien met zweren. Als ik het goed begrepen heb, komen luizen via de nagels in de bloedbaan. Dit veroorzaakt wonden. De kinderen hebben geen schoenen en/of desinfecterende zeep om deze wonden te verzorgen. Het wordt dus steeds erger, totdat ze doodziek en vermagerd raken…
Mamma Ian vertelt me over haar dromen; bij het eethuis staat een gebouwtje dat nog afgemaakt moet worden. Hier wil ze een keuken, een wasgelegenheid en medische zorg vestigen. Daarnaast zou ze graag het stukje land naast het eethuis willen kopen (ongeveer € 2000,-) zodat ze de mogelijkheid heeft om kinderen daar te laten overnachten. Daar zou ze ook pasgeboren baby’s willen opvangen. Volgens haar zijn er vrouwen die hun kind na de bevalling bij de stort gooien, om wat voor een reden dan ook. Ze denkt dat deze baby’s een overlevingskans krijgen, als er een ‘verzamelpunt’ in de buurt zou zijn.
Mensen die me kennen, weten dat ik in eerste instantie geen geld zou geven aan ontwikkelingslanden. Vandaar ook mijn baan bij SharePeople (www.sharepeople.nl). Na het bezoek aan het eethuis moet ik mijn mening bij stellen, merk ik. Deze kinderen zijn alleen op de wereld! Als Aidswees heb je echt nergens recht op. Bovendien zijn ze nog te jong om zelf in onderhoud te kunnen voorzien. Voor de korte termijn zou ik graag geld willen inzamelen. Als je je aangesproken voelt door dit verhaal, kun je geld storten op mijn rekening: E.H.J. Vonk, Rabobank Utrecht 13.54.38.187 o.v.v. Eethuis.
Voor de lange termijn wil ik een Business Plan* opstellen, zodat we daarna instanties kunnen interesseren om het Eethuis en de dromen van mamma Ian te ondersteunen.
Om maar meteen van de gelegenheid gebruik te maken: jouw donatie is mijn verjaardagswens. Bij voorbaat dank voor je hulp!!
NGO’s = Non Govermental Organisations
Rural areas = platteland
Business Plan -> elke officiële instantie vraagt tegenwoordig om een plan. Stichtingen/bedrijven geven niet zomaar geld. Ze willen weten op welke manier hun geld besteed wordt en wat ermee bereikt gaat worden. Allemaal heel legitiem.
Het ‘eethuis’ is er voor kleine kinderen waarvan de ouders overleden zijn aan HIV/Aids. Toen hun ouders overleden waren, namen familieleden zogenaamd de zorg over hun neefjes en nichtjes op zich. De werkelijkheid is heel wat minder mooi: de familieleden pikten het land van hun overleden broer of zus in. Ook haalden ze alle meubels/nuttige zaken uit het huis om er volgens hun eigen huis mee te vullen. Met het gevolg dat hun kleine neefjes en nichtjes aan hun lot achtergelaten werden in een leeg huis.
Het ‘eethuis’ is 7 jaar geleden opgericht door de moeder van Pastor Ian. ‘Mamma Ian’ is een oude, wijze maar zeer gepassioneerde vrouw. Zij is haar levenlang erg betrokken bij vrouwen en kinderen in rural areas*. In het eethuis krijgen de Aidswezen van maandag tot en met vrijdag één keer per dag eten. Altijd hetzelfde menu: Ugali. Dat is een dikke maispap, maar vult de buikjes. De pap wordt gemaakt door een aantal oma’s. Het zijn geen echte oma’s, maar vrijwilligers die zich het lot van deze kinderen aantrekken. Voor ongeveer € 10,- per dag/€50,- per week, krijgen 70 kinderen te eten. Ze hebben geen vaste sponsors. Mamma Ian betaalt het zelf en af en toe krijgt ze een donatie.
De allerkleinsten, die nog niet naar school kunnen, krijgen in het eethuis onderwijs. De school zorgt ervoor dat het gat om straks naar school te gaan niet te groot wordt, maar ook dat de kleintjes niet alleen achterblijven in een leeg huis. Daarnaast houden de oma’s de gezondheid van de kinderen in de gaten, zodat ze op tijd naar de dokter gaan of de juiste medicatie krijgen. Een aantal kinderen is besmet met HIV/Aids, anderen lopen ziektes op vanwege de slechte hygiëne. Zo liet ‘Mamma Ian’ me de benen van een aantal kinderen zien met zweren. Als ik het goed begrepen heb, komen luizen via de nagels in de bloedbaan. Dit veroorzaakt wonden. De kinderen hebben geen schoenen en/of desinfecterende zeep om deze wonden te verzorgen. Het wordt dus steeds erger, totdat ze doodziek en vermagerd raken…
Mamma Ian vertelt me over haar dromen; bij het eethuis staat een gebouwtje dat nog afgemaakt moet worden. Hier wil ze een keuken, een wasgelegenheid en medische zorg vestigen. Daarnaast zou ze graag het stukje land naast het eethuis willen kopen (ongeveer € 2000,-) zodat ze de mogelijkheid heeft om kinderen daar te laten overnachten. Daar zou ze ook pasgeboren baby’s willen opvangen. Volgens haar zijn er vrouwen die hun kind na de bevalling bij de stort gooien, om wat voor een reden dan ook. Ze denkt dat deze baby’s een overlevingskans krijgen, als er een ‘verzamelpunt’ in de buurt zou zijn.
Mensen die me kennen, weten dat ik in eerste instantie geen geld zou geven aan ontwikkelingslanden. Vandaar ook mijn baan bij SharePeople (www.sharepeople.nl). Na het bezoek aan het eethuis moet ik mijn mening bij stellen, merk ik. Deze kinderen zijn alleen op de wereld! Als Aidswees heb je echt nergens recht op. Bovendien zijn ze nog te jong om zelf in onderhoud te kunnen voorzien. Voor de korte termijn zou ik graag geld willen inzamelen. Als je je aangesproken voelt door dit verhaal, kun je geld storten op mijn rekening: E.H.J. Vonk, Rabobank Utrecht 13.54.38.187 o.v.v. Eethuis.
Voor de lange termijn wil ik een Business Plan* opstellen, zodat we daarna instanties kunnen interesseren om het Eethuis en de dromen van mamma Ian te ondersteunen.
Om maar meteen van de gelegenheid gebruik te maken: jouw donatie is mijn verjaardagswens. Bij voorbaat dank voor je hulp!!
NGO’s = Non Govermental Organisations
Rural areas = platteland
Business Plan -> elke officiële instantie vraagt tegenwoordig om een plan. Stichtingen/bedrijven geven niet zomaar geld. Ze willen weten op welke manier hun geld besteed wordt en wat ermee bereikt gaat worden. Allemaal heel legitiem.
-
07 Februari 2009 - 07:49
Marcel En Ellen:
Allereerst proficiat met je verjaardag, Elise!
We waren helemaal ontroerd door jouw bovenstaand verhaal; ongelooflijk dat de familie die kindjes aan hun lot overlaat. Die vrijwilligers zouden toch ook allemaal flink in het figuurlijke zonnetje gezet moeten worden (net zoals je ouders als vrijwilligers bij de Weegbree)! Fijn dat jij je het lot van deze mensen aantrekt middels een eigen actie: heel goed initiatief!Zoals we hier in Nederland zeggen 'respect'.
Rest ons nog jou een hele fijne verjaardag toe te wensen voor het eerst met je eigen gezinnetje! Groetjes uit Wijchen van Marcel, Ellen, Imke, Rutger en Wieteke. -
07 Februari 2009 - 07:54
Lennard:
hi Elise, een triest verhaal waarvan er helaas zo veel zijn. Ik kan me voorstellen dat je je geroepen voelt om daar iets aan te doen. Wees voorzichtig t.a.v. je keuze om waar, wie en hoe te helpen want je zal veel meer tegen komen in de tijd dat je in Kenia bent. Succes!
gr. lennard -
07 Februari 2009 - 08:17
PietKees En Carlette:
Nobel streven, wat een ellende maar hoe meer je je erin verdiept hoe meer van dit soort drama's je van dichtbij zult ervaren. Wij zijn zeker ook enorm tegen schenkingen echter deze zeer directe benadering kan niemand omheen!Succes! Na 2 maanden echt moederschap ben je je horizon al weer aan het verbreden! Voor vandaag proficiat (tamtam werkt ook in Oijen!!) en fijn dat Samuel het zo naar de zin heeft op school!!
Proost!
-
07 Februari 2009 - 08:23
Jan En Lucy.:
Proficiat met je verjaardag,Elise.Ook Frank en Samuel.Wat een triest verhaal,daardoornog meerliefde voor Samuel.Is onze post al ontvangen?Pa en Ma hebben de spuiten al binnen.Ze lopen warm voor de reis.Een mooie dag verder.Groetjes Jan en Lucy. -
07 Februari 2009 - 08:29
Arnold En Marga:
Op de eerste plaats gefeliciteerd met je verjaardag en we wensen je een fijne dag met je gezin. Klinkt goed vind je niet? Ook wij zijn onder de indruk van je verhaal en ook dat je daar zo direct iets kunt doen voor deze mensen met kleine dingen,die direct resultaat hebben.
Ik mail je nog wel even groetjes Marga -
07 Februari 2009 - 10:42
Ernst En Vief:
Lieve Elise,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag, daar in het verre Kenia! Heel veel plezier vandaag met vieren, we hopen dat je heel erg verwend wordt door Frank en Samuel. En ons kadootje voor jou wordt natuurlijk een bijdrage aan het eethuis.
Dikke zoen,
Vief, Ernst, Fien en Merijn -
07 Februari 2009 - 11:00
Franca:
Lieve Elise,
Proficiat met je verjaardag! Ik sluit me aan bij tante Marga; fijne dag, samen met je gezin...en dat klinkt inderdaad super, toch?!
Tja, ik bemerk dat "ver van m'n bed" via jou/jullie wel heel dichtbij komt. Mooi initiatief.
Liefs uit Leeuwen xx -
07 Februari 2009 - 14:16
Marieke:
Lieve Elise hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag. Wat een ontroerend verhaal. Het is heel lief en mooi dat je dit initiatief neemt. Een hele fijne dag vandaag met je gezinnetje
liefs Marieke, Henri en Gijs -
07 Februari 2009 - 14:31
Henk Mia:
Lieve Elise Frank en Samuel.
Hartelyk Gefeliciteerd met je verjaardag en een gezellige dag samen met Frank en samuel. Elise wij volgen met veel plezier jou prachtige verhalen en mooie foto"s Wij hebben een paar dagen Britt en Joyce te logeren en ze vonden Samuel ook een heel lief jongetje .Veel succes met je actie.
Lieve groetjes Henk en Mia.
-
07 Februari 2009 - 15:22
Serva:
Elise, proficiat met je verjaardag en een heel gezellige dag met Frank en Samuel.
Hopelijk wordt je verjaardagskado, wat je zelf hebt bedacht, een succes.
Groetjes van Serva -
07 Februari 2009 - 15:29
Harry En Thea:
Elise,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
Heel veel geluk in de toekomst gewenst voor jou en je gezin.Het is heel bijzonder dat een verjaardag wordt gevierd met een cadeauwens voor anderen. Heel veel groeten van Thea en Harry van Aalten. -
07 Februari 2009 - 20:36
Aad, Esther En Naud:
Lieve Elise, van harte gefeliciteerd met je verjaardag, hopelijk hebben jullie een mooie dag gehad en een mooie tekening van je zoon en dikke zoenen van je beide mannen. Zoals altijd zit je hart op de goede plek en goed om te zien hoe je dit oppakt met het Eethuis. You have my vote en op lange termijn wil ik zeker ook zien wat ik kan bijdragen in het plan. Dikke zoen van ons 3-en met zeker een dikke glimlach van Naud
Ciao
aad -
08 Februari 2009 - 08:24
Olaf & Christel :
Lieve Elise,
Gefeliciteerd (nog) met je verjaardag! Wat een mooi project om je hart, energie en geld voor in te zetten. We doen graag mee! X Olaf, Christel & Catootje -
08 Februari 2009 - 18:42
Elise Janszen:
He lies,
Van harte nog met je verjaardag.Wat een verhaal, ongeloofelijk. Kan je hier helemaal niet voorstellen.
Kus voor jullie alle drie.
Paul, Elise en Perry -
09 Februari 2009 - 07:34
Puck En Jochem:
Hoi Elise (Frank en Samuel),
Van harte gefeliciteerd! We hopen dat je een fijne dag hebt gehad en dat je goed bent verwend door de mannen! We zullen onze bijdrage voor het eethuis asap overmaken, we zijn erg onder de indruk van je verhaal en jouw drive om voor hen iets te kunnen betekenen!
Groetjes,
Puck en Jochem -
09 Februari 2009 - 08:39
Ria :
hoi elise e3ven weer een berichtje van mij ik heb het verhaal gelezen over de kindjes ga zeker geld storten voor dit doel en een beetje voor jou verjaardag natuurlijk vind het een mooi plan. veel liefs -
09 Februari 2009 - 11:54
Linda:
Allereerst nog van Harte met je verjaardag Elise!
Wat een ontroerend verhaal inderdaad, zeg! Heel leuk initiatief van je om te helpen, ik doe graag mee en zal een bijdrage storten. Nadat Floris en ik een aantal jaar geleden in Kenia zijn geweest heb ik geprobeerd een stichting op te zetten. Had al een heel plan klaar liggen en moest alleen nog naar de notaris. Helaas uiteindelijk niet gelukt wegens gebrek aan even enthousiaste mensen als ik. Het kriebelt nog steeds, zei het van de week toevallig nog tegen Floris. Mocht je hulp nodig hebben of bij thuiskomst in NL je hulp of stchting willen voortzetten dan zou ik je graag willen helpen!
Heel veel succes!
Liefs Linda. -
09 Februari 2009 - 13:02
Tante Joke:
lieve Elise Frank en
Samuel,
van harte gefeliciteerd,met je verjaardag.met een wens voor die kinderen een mooi initiatief,ik kan me voorstellen dat je daar iets voor wil doen dat gaat zeker lukken,lieve groeten en veel succes oom andre en tante joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
