Rechtbankperikelen

Ondanks wekelijkse telefoontjes naar ons bemiddelingsbureau (voor de adoptie), een kappertje & de mooie outfit van opa en opa voor Samuël en een geleend ‘päkske’ voor mij, hadden we afgelopen vrijdag voor de tweede keer geen succes in de rechtbank.

Donderdag 23 april kwamen de benodigde documenten binnen van ons bemiddelingsbureau, nog net op tijd. Aan de ene kant waren we opgelucht, want nu konden we de volgende dag toch in de rechtbank verschijnen. We dachten al dat we dat niet meer gingen halen. Aan de andere kant, baalden we als een stekker. Want door de haast was er geen tijd meer om de fout, die Frank ontdekte bij de ondertekening van de documenten, te herstellen. Na ondertekening moesten ze direct en met spoed door onze advocaat ingediend worden bij de rechtbank.

Vrijdagochtend 24 april om 8.30 uur werden we bij de rechtbank verwacht. Ons bemiddelingsbureau haalde ons op. Frank vertelde aan de twee medewerkers dat hij zich zorgen maakte over de fout in de documenten. Volgens een medewerker hoefden we ons nergens zorgen om te maken. Deze keer zou alles goed gaan. Toch enigszins nerveus betraden we de kamer van de rechter. De rechter wierp een blik op de twee documenten. Ze zag direct de fout en weigerde resoluut en pertinent onze case verder te behandelen. Onze advocaat probeert nog wanhopig het beste er van te maken. Maar nee, we moeten op 8 mei as terugkomen. Niet alleen met de twee documenten, maar ze eist nu een volledig rapport…

Boos en onmachtig lopen we de kamer van de rechter uit. Boos vanwege de incompetentie van het bemiddelingsbureau en ook omdat de rechter gelijk heeft. Ze handelt uiterst zorgvuldig. Hetgeen ons bemiddelingsbureau en de advocaat al heel lang van haar weten. Onmachtig omdat de rechter a) ons niet gunstig gezind lijkt te zijn, b) omdat we zelf niets kunnen/mogen doen aan/voor de benodigde documenten.

Niemand die ons kan vertellen wat de rechter verstaat onder een volledig rapport. Niemand die het de rechter durft te vragen. Maandag hebben we een gesprek met onze advocaat en het bemiddelingsbureau om te bepalen wat we zelf onder een volledig rapport verstaan. Om de afspraken & tijdslijnen vast te leggen en dan full speed aan de slag te gaan. We willen nu niets meer aan het toeval overlaten. Op 8 mei as willen de eerste hoorzitting voor eens en altijd achter ons laten. Omdat we weten dat we er uiteindelijk toch geen controle over hebben, willen we jullie vragen met ons mee te duimen en te bidden. Bedankt!