Tot ziens!

Nu we achterom kijken, kunnen we zeggen dat de tijd voorbij gevlogen is. Het einde aan onze Kenia tijd is in zicht. We zijn afscheid aan het nemen. Eerlijk gezegd met gemengde gevoelens. We hebben het heel fijn hier; lieve mensen ontmoet, mooie plekken ontdekt, nieuwe ervaringen opgedaan en belangrijke (levens)lessen geleerd. Én niet onbelangrijk; de rust, ruimte en tijd om een band op te bouwen met onze zoon Samuël.

Samen met Samuël zeggen we de komende dagen ‘ByeBye’ tegen:
- Java House; ik heb nog nooit en zal nooit meer zoveel koffie drinken als bij Java House
- Bewaker Winston; hij zwaait iedere dag de poort van onze compound voor ons opent met een brede glimlach (alleen niet voor de foto), waarbij het hem niet interesseert dat al zijn tanden bruin en rot zijn
- Telkom Kenya/Orange, een bedrijf waaraan we hier veel te danken hebben. Ook andersom; Frank kreeg een afscheidsdiner van Telkom Kenya/Orange. Naar eigen zeggen staken zijn collegae 6 Pauwen- en 1 Flamingo ve(e)r(en) in zijn …. Als aandenken gaven ze voor het hele gezin originele Afrikaanse kleding (zie foto’s)
- Maggie van (speel)tuin Amani Ya Juu; Zo’n mooie rondborstige big mama de gek is op stevige omhelzingen
- De olifant bij de supermarkt Nakumatt; Samuël rende er altijd naar toe, stampte met zijn voeten en zei ‘stampstamp’, vervolgens maakt hij z’n armen rond ‘met dikke, dikke poten’, brengt hij zijn handje naar zijn neus en beweegt z’n vingers ‘slurf’
- Oppas Tonee; een veelbelovende, jonge Keniaan, onze oppas aan huis en ontzettend leuk met Samuël
- Carol van het dagopvangcentrum Jukumu Letu; een lief, gepassioneerd mens met wie ik veel gelachen heb. Zij organiseerde dit weekend een BBQ, niet speciaal voor ons. Toch voelde het als ons afscheidsfeestje
- Directrice Joan en de verpleegsters van het weeshuis van Samuël; ‘We houden van je (Samuël) maar weten dat je ouders nog meer van je houden!’
- En alle adoptieouders met wie in het zelfde schuitje hebben gezeten. Wij wensen hen al het goeds toe!
- etc

Ondanks deze fijne periode in Kenia verheugen we ons ook op onze terugkeer naar Nederland ; onze dierbaren een knuffel te geven, Senna (onze hond) weer bij ons te voegen en uit te laten, in ons eigen huis te wonen zonder bewaker, elektrisch hek en prikkeldraad, te fietsen, ’s avonds op straat te lopen, een kaassouffleetje, een tochtje met de boot, weer aan het werk te mogen gaan etc. We realiseren ons heel goed dat onze ervaring in Kenia zo goed beviel vanwege de steun van ons thuisfront. Daarom willen we onze ouders en mijn broer die Senna verzorgden, vrienden die ons huis bewoonden, de medewerking van onze werkgevers, de lieverds die Samuëls’ kamer inrichten en alle mensen die ons in Kenia bezocht hebben heel erg bedanken voor alles! ASANTI*!

We beginnen volgende week aan een nieuwe fase in Nederland. Samuël is officieel Nederlander, zonder Nederland ooit gezien te hebben. Hij is sinds vandaag in het bezit van een officieel Nederlands paspoort. Aan ons de schone taak om hem wegwijs te maken in Nederland. Dat lijkt ons erg leuk!! Maar we blijven hem ook over de goede dingen van/uit Kenia vertellen. Het beste uit beide werelden. Mooi toch!

Dit bericht betekent het einde van onze weblog. Bedankt voor alle leuke, lieve, grappige berichten/mails/post en het medeleven. We hebben er enorm van genoten! Misschien komt er nog een vervolg; samen met Sandra (moeder van Matthew) heb ik een boek geschreven en we gaan thuis onderzoeken of er een uitgever is die ‘Toertje Kenia’ wil publiceren:

‘In Nederland zijn Sandra en Elise twee ambitieuze dames. Desondanks zeggen zij hun baan, huis en haard vaarwel om met hun partners een half jaar in Kenia te wonen. Niet zonder reden; Sandra adopteert zoon Matthew, Elise zoon Samuël. Ze ondergaan in een korte tijd een flinke transformatie; van drukbezette agenda naar luier, van Nederlandse veiligheid naar Keniaanse chaos. Sandra en Elise nemen je aan de hand van kritische, hilarische en gevoelige verhalen mee op reis . Letterlijk door Kenia, figuurlijk door nieuwe, persoonlijke inzichten. Een boek dat je gelezen MOET hebben als je houdt van korte reisverhalen, interesse hebt in persoonlijke ontwikkeling en/of het adopteren van een kindje.’

* Asanti = dank je wel