Bericht van Frank

Ja hoor, uiteindelijk dan toch een weblog bericht van Frank. We kregen zoveel complimenten over de schrijfstijl van Elise, wie ben ik dan om jullie dat te onthouden. Lennard, zeker jij hebt nu toch je zin gekregen!

Als ik terugblik op de afgelopen maanden dan zijn er en aantal momenten die me voor altijd bij zullen blijven. Het mooiste moment is onze eerste ontmoeting met Samuel en als tweede het moment dat we hem voorgoed mee naar huis mochten nemen. Hij lag zo vredig tegen Elise aan in de auto. Daarnaast vonden we het heel gezellig dat er familie en vrienden langs zijn gekomen, en dat we zo uitgebreid met hen vakantie hebben kunnen vieren. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van Elise, maar na een aantal maanden is het erg lekker als je een keer tegen iemand anders aan kan kijken/praten. Niemand durft dit waarschijnlijk te zeggen tegen hun partner, of sterker nog, en plein publiek te schrijven. Maar ach, als je weet dat het goed zit hoef je je nergens druk om te maken.

Samuël is een echte dreumes die de hele dag door op ontdekkingstocht is. In het begin kon hij nog niet echt goed lopen en nu rent hij mij eruit. Niet dat dat een echte prestatie is zouden mijn hockeyteamgenoten zeggen... Hij doet natuurlijk dingen die niet mogen, afstandbediening pakken, met zijn vinger in de vieze luier graaien, aan het stopcontact zitten, op de tafel klimmen, bal naar de TV gooien, zijn broek naar beneden trekken in de supermarkt, teveel om op te noemen. We gaan er maar vanuit dat dit soort dingen er allemaal bij horen. Om eerlijk te zijn, ik moet er meestal wel om lachen. Dat is misschien opvoedkundig niet correct, maar ook ik zit nog in mijn leerfase……. Samuël is een heerlijk menneke waar ik (we) onwijs veel van geniet(en)!!

Vandaag zijn we naar een speeltuin net buiten Nairobi geweest. Wij zien dan dat enkele lokalen vreemd naar ons kijken. Maar als Samuël dan om papa en mama roept en dan met open armen naar ons toe komt rennen, zie je de expressie op hun gezichten veranderen in iets vrolijks . Al blijft het voor hun een vreemde gewaarwording , toch merken dat de meeste Kenianen er vrede mee hebben. Zeker de mensen die we vaker zien, bijvoorbeeld in de supermarkt. Ze kennen Samuël al redelijk goed. Soms geven de caissières hem een muntje om in een ´goededoelenbus´ te stoppen. Maar nee hoor, Samuël niet, die houdt het stevig in zijn hand. Er valt ook niet met hem te onderhandelen om dat muntje toch in de bus te doen. Van wie zal hij dat toch hebben?

Qua werk zit het er bijna op. Maandag aanstaande loopt officieel mijn opdracht af bij Telkom Kenya/Orange. Ze willen nog niet van me af, en ik trouwens ook niet van hen, dus hebben we nu een regeling getroffen dat ik tot eind juni voor 3 dagen in de week als consultant ga werken. Heerlijk, 4 dagen thuis en 3 dagen op kantoor. Ideale deal voor ons allemaal, vind ik. Het werk is me erg goed bevallen. Het was in eerste instantie niet mijn intentie om de functie te vervullen zoals ik afgelopen maanden gedaan heb. Maar ik kan er met veel plezier op terugkijken en zeggen dat er goede prestaties geleverd zijn:
- het team is onder mijn leiding uitgegroeid van 50 naar 80 man
- er is een sales-prestatiebeloning systeem ingevoerd
- de rebranding en launch van Orange Business Services zijn uitgevoerd
- we hebben een zeer succesvolle driedaagse workshop georganiseerd voor alle Ministeries om de private en publieke markt dichter naar elkaar toe te brengen
- de Account Development Plan structuur is neergezet
- er is een nieuw account team structuur ingevoerd voor de overheid, etc.
Daarnaast was ik de coach voor al mijn medewerkers, wat de meeste tijd en energie van mij opeiste.
Toch vond ik dit mijn mooiste en leukste ‘taak’. Het is heerlijk om te zien hoe mensen veranderen. Ook heb ik ervaren dat het werken in een andere cultuur heel veel inspiratie geeft. Kortom, een prachtige (leer)ervaring!

Omdat ik 3 dagen ga werken, heb ik de mogelijkheid om van 27 mei tot 2 juni naar Nederland te gaan. Het doel van deze trip is afspraken te maken met mijn werk in Nederland. Daarnaast verheug ik me er op om familie, vrienden en Senna weer te zien! Én te genieten van de vrijheid van Nederland; lekker lopen op straat (ook ’s avonds), even geen dikke muren en tralies!

Tot snel!