‘Business as usual’ in Kenia
Door: Elise Vonk
Blijf op de hoogte en volg Samuel en Caleb
29 Januari 2009 | Kenia, Nairobi
Het wordt tijd om hier eens wat meer over te vertellen over Frank z’n baan bij Telkom Kenya/Orange:
Het is anders dan in Nederland, maar het werken in Kenia bevalt Frank uitstekend. Telkom Kenya/Orange is ruim een jaar geleden op de Keniaanse markt geïntroduceerd en timmert hard aan de weg. Ze hebben grote plannen. Er zijn in drie grote projecten gedefinieerd die er straks voor moeten zorgen dat ze marktleider zijn en dat ze aansluiten bij de ambities van de Overheid om een middenklasse positie in de wereld in te nemen. Als voormalig overheidsbedrijf (Telkom Kenya) hebben ze goede ingangen om deze projecten te winnen. Maar daarvoor moeten de handen wel flink uit de mouwen worden gestoken.
Frank begon 2,5 week geleden in een vrije rol en trad als sparringspartner op voor andere sales managers. Dat houdt in dat hij hen helpt met het structureren van werkzaamheden, voorbereiden van klantgesprekken, presentaties aan het management, het faciliteren van brainstormsessies over de salesrichting & target setting 2009 en hij gaat mee naar klantbezoeken. Hij werkt met een leuk team, zo’n 35 mensen. Mensen hoger in functie zijn blank, mensen onder hem zijn zwart. Jammer, maar waar.
Sinds gisteren is er een grote wijziging opgetreden. Frank’s manager, die al 6 weken niet in Kenia was i.v.m. paspoortproblemen, heeft aangegeven dat hij zijn carrière buiten de FT Group gaat voortzetten. Nu is Frank gevraagd om per direct zijn functie over te nemen. Dat betekent dat hij ineens verantwoordelijk is geworden voor de gehele zakelijke markt in Kenia. Hij stuurt zo’n 75 mensen direct aan, dit aantal moet worden uitgebreid naar zo’n 100 werknemers binnen nu en enkele weken. Én hij heeft nu een eigen secretaresse heeft (daar is hij heel blij mee). Zijn werkzaamheden zijn nu veel meer strategisch aangezien 2009 het jaar is dat Orange focust op de zakelijke markt. Er worden nu grote campagnes gevoerd om de zakelijk markt te informeren over Orange als merk, terwijl dit vorig jaar juist gericht was op de consumentenmarkt.
Frank wil graag om 8.00 uur ’s ochtends van huis vertrekken. Hij belt dan een taxibedrijf om hem op te halen. Ze zijn altijd te laat, tot grote ergernis van Frank. Het leuke is wel dat hij inmiddels de sluiproutes naar zijn werk beter kent dan de taxichauffeurs. Dus kan hij hen de weg wijzen naar Telkom Plaza, het Mediapark, waar hij werkt. Hij is rond 19.00 uur thuis. Samuël verwacht hem dan ook echt en bij iedere auto roept hij ‘Papa!’. Als Frank thuis komt, gaan beide handjes de lucht in zodat papa hem optilt, krijgt hij een vette glimlach en een dikke kus. En daarna gaat het avondritueel in tussen vader en zoon…
De eerste business trip van Frank, twee dagen van huis, hebben we al achter de rug. Dat was even pittig voor Frank omdat hij onverwacht/onvoorbereid de rol van de Sales Director over moest nemen. Hij kwam moe, maar voldaan thuis. Voor ons thuis was het ook pittig omdat ik bij het vertrek van Frank opeens ziek werd. Ik denk dat het voedselvergiftiging was. Gelukkig konden we de hulp van vrienden inschakelen om op Samuël te passen.
Deze week zei Frank voor het eerst tegen me dat het een drukke week zou worden en dat hij deze week wel eens later thuis zou kunnen komen. Dat klinkt me bekend in de oren: Frank voelt zich thuis op zijn werk, neemt zijn verantwoordelijkheden, gaat de strijd aan en het is 'business as usual', alleen dan in Kenia.
Het is anders dan in Nederland, maar het werken in Kenia bevalt Frank uitstekend. Telkom Kenya/Orange is ruim een jaar geleden op de Keniaanse markt geïntroduceerd en timmert hard aan de weg. Ze hebben grote plannen. Er zijn in drie grote projecten gedefinieerd die er straks voor moeten zorgen dat ze marktleider zijn en dat ze aansluiten bij de ambities van de Overheid om een middenklasse positie in de wereld in te nemen. Als voormalig overheidsbedrijf (Telkom Kenya) hebben ze goede ingangen om deze projecten te winnen. Maar daarvoor moeten de handen wel flink uit de mouwen worden gestoken.
Frank begon 2,5 week geleden in een vrije rol en trad als sparringspartner op voor andere sales managers. Dat houdt in dat hij hen helpt met het structureren van werkzaamheden, voorbereiden van klantgesprekken, presentaties aan het management, het faciliteren van brainstormsessies over de salesrichting & target setting 2009 en hij gaat mee naar klantbezoeken. Hij werkt met een leuk team, zo’n 35 mensen. Mensen hoger in functie zijn blank, mensen onder hem zijn zwart. Jammer, maar waar.
Sinds gisteren is er een grote wijziging opgetreden. Frank’s manager, die al 6 weken niet in Kenia was i.v.m. paspoortproblemen, heeft aangegeven dat hij zijn carrière buiten de FT Group gaat voortzetten. Nu is Frank gevraagd om per direct zijn functie over te nemen. Dat betekent dat hij ineens verantwoordelijk is geworden voor de gehele zakelijke markt in Kenia. Hij stuurt zo’n 75 mensen direct aan, dit aantal moet worden uitgebreid naar zo’n 100 werknemers binnen nu en enkele weken. Én hij heeft nu een eigen secretaresse heeft (daar is hij heel blij mee). Zijn werkzaamheden zijn nu veel meer strategisch aangezien 2009 het jaar is dat Orange focust op de zakelijke markt. Er worden nu grote campagnes gevoerd om de zakelijk markt te informeren over Orange als merk, terwijl dit vorig jaar juist gericht was op de consumentenmarkt.
Frank wil graag om 8.00 uur ’s ochtends van huis vertrekken. Hij belt dan een taxibedrijf om hem op te halen. Ze zijn altijd te laat, tot grote ergernis van Frank. Het leuke is wel dat hij inmiddels de sluiproutes naar zijn werk beter kent dan de taxichauffeurs. Dus kan hij hen de weg wijzen naar Telkom Plaza, het Mediapark, waar hij werkt. Hij is rond 19.00 uur thuis. Samuël verwacht hem dan ook echt en bij iedere auto roept hij ‘Papa!’. Als Frank thuis komt, gaan beide handjes de lucht in zodat papa hem optilt, krijgt hij een vette glimlach en een dikke kus. En daarna gaat het avondritueel in tussen vader en zoon…
De eerste business trip van Frank, twee dagen van huis, hebben we al achter de rug. Dat was even pittig voor Frank omdat hij onverwacht/onvoorbereid de rol van de Sales Director over moest nemen. Hij kwam moe, maar voldaan thuis. Voor ons thuis was het ook pittig omdat ik bij het vertrek van Frank opeens ziek werd. Ik denk dat het voedselvergiftiging was. Gelukkig konden we de hulp van vrienden inschakelen om op Samuël te passen.
Deze week zei Frank voor het eerst tegen me dat het een drukke week zou worden en dat hij deze week wel eens later thuis zou kunnen komen. Dat klinkt me bekend in de oren: Frank voelt zich thuis op zijn werk, neemt zijn verantwoordelijkheden, gaat de strijd aan en het is 'business as usual', alleen dan in Kenia.
-
29 Januari 2009 - 19:25
Marga En Arnold:
we zijn weer bij gelezen, het nieuwe huis ziet er goed uit.Advies van iemand met een zwembad verlies Samuel geen moment uit het oog!!!!En proficiat met de promotie, maar hiermee gaat ook het echte leven beginnen en zo te zien bevalt dat wel. Tips om Samuel bezig te houden heb je al gekregen dus daar hebben wij niets toe te voegen of het zou moeten zijn: laat hem vooral zelf dingen ontdekken.
Hier gaat alles zijn gangetje.
groetjes -
29 Januari 2009 - 20:29
John:
Gefeliciteerd Frank! Nu komt er voor jullie een belangrijk nieuw fenomeen om de hoek kijken; hoe krijgen we een zo goed mogelijke balans tussen werk en prive met Samuel erbij.Je weet dat ik daar nou niet altijd het goede voorbeeld in ben, zeker niet een aantal jaren terug. Toch blijkt die balans wel erg belangrijk voor alles wat je op alle vlakken in het leven wilt bereiken.Goed , genoeg gepreekt. Elise wat zijn jouw ambities in Kenia?
Liefs John
PS iedereen hier is erg onder de indruk van je schrijfkunsten dus misschien is het schrijven van een boek naast het bedrijf dat je al hebt een idee? -
30 Januari 2009 - 07:29
Jochem:
Het is even geleden dat ik heb gereageerd, maar heb in de tussentijd al je berichtjes gelezen, Elise! Ik ervaar het als een erg leuke start van mijn werkdag! Het doet me bijzonder goed om te lezen dat het erg goed met jullie drieen gaat! Samuel met z'n trotse, zeer zorgzame ouders; Elise als moeder, manager van alle familie zaken en ontdekkingsreizigster; Frank als trotsepapa en als een raket in z'n nieuw job! En as usual weet ie de dingen weer naar zijn hand te zetten (kan geen toeval meer zijn :-).
Ben trots op jullie!
-
30 Januari 2009 - 08:54
Lennard:
vlgs mij heeft 'ie ook een prive secretaresse! kan Frank zelf niet eens een verhaaltje schrijven - zeker omdat dit verhaaltje over Frank gaat - :-) Slim van je Frank dat je je kontakten bij de immigratie hebt gebruikt om je manager buiten het land te houden! Zal ik ook eens over nadenken :)
groet,lennard -
30 Januari 2009 - 14:05
Natasja:
Tsjonge, jonge wat heftig allemaal. Frank die zich helemaal stort in zijn werk. En wat stoer dat hij gelijk gevraagd wordt voor z'n functie.
Tsjeetje Elise, nu moet je wel jezelf goed gaan vermaken zeg. En laat die kleine Samuel ook leren dat hij zelf met spelen. Makkelijker gezegd dan gedaan.
xxxen uit Amsterdam -
30 Januari 2009 - 18:26
Harry En Thea:
Wat een boffers zijn jullie toch, het loopt allemaal gesmeerd daar in Kenia. Leuk huis, eindelijk privacy. Elise de complimenten met de leuke verhalen. We kijken iedere keer weer uit naar een nieuw bericht. Hier schijnt de zon overdag en 's nachts vriest het weer. Frank succes met je baan en de groetjes aan die kleine rakker. Tot schrijfs. -
30 Januari 2009 - 19:05
Emile & Liz Bezemer:
Hee lieve luitjes!
Schinkel had ons geattendeerd op deze site! Helemaal leuk om de verhalen te lezen, en foto's te kijken van jullie ontzettend, tè schattige zoontje! Wat een mooi manneke zeg! Het is volgens mij een echte vrolijke Frans! Hoe vergaat het jullie allemaal daar? Grappig om te lezen Samuel ook van die gezellige peuterpuberteit dingetjes heeft, heel herkenbaar! Waardevolle tips heb ik zo niet echt voor je, maar 1 ding; het zijn allemaal fases en gaat vanzelf weer over..jaja, een dooddoener, I know, maar tis echt zo. Geniet van jullie leventje daar en vooral, geniet met z'n 3tjes van deze bijzondere tijd!
Veel liefs!
Emile, Liz & kids -
03 Februari 2009 - 09:37
Karin:
gaaf zeg! echt goed :-) -
03 Februari 2009 - 10:46
Edward:
GEWELDIG !!
Het lijkt er naar uit te zien dat 'terug naar Nederland' nog wel eens wat langer kan gaan duren...!
Jullie doen het geweldig samen!! Alle petten die ik heb, en dat zijn er heel wat, gaan af!!
Liefs uit Wijchen -
03 Februari 2009 - 13:45
Annick:
Hahaha chica, jullie zijn nu echt helemaal gesettled...
Groetjes
Annick
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
